Hiç tanımadığım halde nedense kendime yakın hissettiğim bir insan oldu Abdi İpekçi her zaman. Benim bu dünyaya gözlerimi açtığım gün o gözlerini yumdu malesef. Hem de kim tarafından yapıldığı belli bir suikatle, bir cinayetle.
Ve de dün büyük bir utanç tablosu olarak bu adam serbest bırakıldı. Üstelik hiçbirşey yapmamış gibi gitti nerden geldiği belli olmayan bir para ile 5 yıldızlı bir otelde Suit odasına yerleşti.
Ya bu adam Papa'ya suikast düzenlemeye çalıştı, onu yaraladı diye İtalya'da 30 sene hapis yattı, burda Abdi İpekçi'nin katili olduğu bilindiği halde 5-6 sene hapis yattı, sonra hadi dediler sebestsin. Bu nasıl bir adalet anlayışı ya.
Bunun yanında ortada bir suçu bile olmayan bir ton insan Ergenekon adı altında bir komedi için 1 senedir hapisteler. Eeeeee tam tabi onlar düşünce suçlusu, katillerden, manyaklardan, kendini mesih ilan eden delilerden daha zararlılar.
Keşke ruhlarınız şad olsun diyebilseydik Abdi İpekçi'ye, Uğur Mumcu'ya, Çetin Emeç'e, Hrant Dink'e, Ahmet Taner Kışlalı'ya ama malesef sadece büyüyen utancımız ile başımızı önümüze eğebiliyoruz.
merhabalar evet sadece ölümlerinin karanlık güçlerce katladilmelerinin yıl dönümlerinde büyüyen utancımızla unutmadık unutmayacağız ruhu şad olsun diyoruz sevgi ve dostlukla..
YanıtlaSilmerhaba bilge
YanıtlaSilumarım bir gün gelecek bu utancımızdan kurtulacağız